‘Dat wij weer weten’

[00:00:00] Speaker A: Welkom bij deze Kleersterklank, de vijftigste. In de coronatijd zijn we met deze podcasts begonnen. Toen maakten we er elke week één. Tegenwoordig komt de Kleersterklank op onregelmatige momenten uit. Van tijd tot tijd krijgen we uit verrassende hoeken waardering. En de vraag, wanneer komt er weer één? Bij deze dus nummer vijftig. De teksten van deze aflevering hebben we in Jorwert gebruikt op Als Woensdag en ze passen goed bij de 40 dagen tijd, de periode uitlopend op Goede Vrijdag en Pasen. Van oudsher is dit een tijd van vasten, je ontdoen van het overbodigen en je bepalen bij wat er werkelijk toe doet. Ik ben Saskia Lene, kleesterpasto bij Nijkleester. Fijn dat je luistert en dat je zo met ons verbonden bent. We beginnen de kleesterklank met een gezongen groet. [00:01:19] Speaker B: GEZONGEN GEZONGEN Vergoed, hee, hee, Ie omwille goods en lieds, vergoed. Vergoed, hee, hee, Ie omwille goods en lieds, vergoed. [00:02:07] Speaker A: Een tekst van Andries Govaard. Dat we weer weten dat we gemaakt zijn. Genomen, gevormd, uit stof van de aarde. Dat we weer weten dat gij uw adem ons hebt geschonken. Adem in ons. Adem in ons. Breekbaar en broos, kruiken van aarde. Dat we weer weten dat gij ons vormt. Dat we weer weten dat we gemaakt zijn. Dat we weer weten dat we verwand zijn, rotsen en gras, mensen en lucht, sterren en zaad, nijlpaard en musje. Dat we weer weten dat we gemaakt zijn. Dat we weer weten dat we weerkeren, terug in het stof. dat we weer weten dat we gemaakt zijn, dat we ons voegen in het werk van uw handen. We luisteren naar het lied Take, O Take Me As I Am. [00:03:34] Speaker B: INTROMUZIEK EN ZANG. ZINGT ENGELS Zet jouw ziel op minder en in minder. Leer mij aan zoals ik ben. Strijf eruit wie ik zal zijn. We lezen een stukje uit het Bijbelboek Jesaja en het gaat over vasten. God zegt... [00:05:25] Speaker A: Is dit niet het vaste dat ik verkies? Misdadige ketenen losmaken, de banden van het juk ontbinden, de verdrukte bevrijden en ieder juk breken. Is het niet je brood delen met de hongerige, onderdak bieden aan armen zonder huis, iemand kleden die naakt is, je bekommeren om je medemensen, Dan breekt je licht door als de dagenraad. Je zult spoedig herstellen. Je gerechtigheid gaat voor je uit. De majesteit van de Heer vormt je achterhoede. Dan geeft de Heer antwoord als je roept. Als je om hulp schreeuwt, zegt Hij, hier ben ik. wanneer je het juk van de onderdrukking uitbandt, de beschuldigende vinger en de kwaadsprekerij, wanneer je de honger geschenkt, wat je zelf nodig hebt, en de verdrukte gul onthaalt, dan zal je licht in het donker schijnen. Je duisternis wordt als het licht van het middaguur. Het laatste stukje lees ik ook nog in het Fries. Astel brekst mij alle twingerij en ophoogst oren mij de vinger naar te wiezen en kweeën van haar te spreken. Astel wat honger had, zingerak jouwst, astij zelfs. En de meeske in Elinde zei het jouwst, dan zil in het justernis die ljocht komen. en de nere nacht in Yojtskindai veroor je. Er is nu ruimte voor stilte en daarna gaan we verder met Blessed Lord, My Soul. [00:08:09] Speaker B: Muziek MUZIEK MUZIEK O, lift me into thy arms. Blest thou art, my soul, and blest thou so with me. [00:10:52] Speaker A: Enkele woorden van mij uitlopend op een vraag om zelf over te mijmeren. Bijzondere dagen helpen ons te beseffen hoe bijzonder alle dagen, hoe bijzonder het hele bestaan eigenlijk is. Op een verjaardag vieren we hoe blij we zijn met de jarige, niet alleen deze dag, maar het hele jaar. Zijn we op vakantie dan beseffen we hoe kostbaar het leven is en dat het niet alleen maar uit hollen en draven bestaat. De veertig dagen tijd, de periode tussen als woensdag en Pasen, is van oudsher een tijd van vaste. Wie vastgaat als het ware back to basics. Wat doet er werkelijk toe als je de franjes van je leven weglaat? Wat gaat er dan schitteren aan zin en betekenis? Het is een tijd om je dubbelzinnige gedrag onder ogen te zien en los te laten. Die dingen waarvan je diep van binnen wel weet dat ze het leven niet dienen. Het als woensdag gebed van Andries Schoovaart roept onze oorsprong en bestemming in herinnering, onze lichamelijkheid en broosheid, onze verwantschap met alles wat bestaat. De laatste beder luidt dat we ons voegen in het werk van uw handen. Ik nodig je uit om die woorden in de stilte te proeven. Wat roepen ze op? En wat vragen ze van jou? Dat we ons voegen in het werk van uw handen. Er is weer een moment stilte, die je natuurlijk langer kunt laten duren door de podcast stil te zetten. En daarna volgt er meditatieve muziek. [00:14:04] Speaker B: MUZIEK MUZIEK MUZIEK. MUZIEK. MUZIEK. [00:17:03] Speaker A: Zingend bidden we het onze Vader in het Fries. God van vieren, heil u's heid. [00:17:15] Speaker B: God van vieren, heil u's heid, dat wij heden naar uw namen. Onder u staat de grond wijk, en bij zieken is verloren. Jouw kusjoord is uitgekregen, en van jouw God vrijgestiegen, staat er blijven juwaar. Blijf voor ons die enige ervangt, blijf ons net in winkel nemen. Blijf voor ons die enige ervangt, blijf ons net in winkel nemen. Blijf voor ons die enige ervangt, blijf voor ons die enige ervangt. God van vielen, Dij gestuurd, Wunderbar, Jes, Jesum, Adem, Breut die kreften in het heid, Und in alle diegen adem. [00:19:22] Speaker A: We besluiten onze kleesterklank met de woorden van zegen. Waar je ook bent, wat je ook doet, hoe het op dit moment ook met je is, wees gezegend met vrede. Behoed die in je hart en breng vrede in de wereld tot aan de einden ter aarde. Amen. [00:20:01] Speaker B: Tot het uiterste, daar zal liefde zijn. Ga! Ga, tot de heden te ruilen, tot het uiterste, daar zal liefde zijn. ZANG EN MUZIEK.