Episode Transcript
[00:00:00] Speaker A: Van harte welkom bij Deze Kleerste Klank, nummer 51, met als titel Boos. Deze Kleerste Klank, deze podcast is gemaakt in de 40 dagen tijd van 2024, de tijd waarin we ons voorbereiden op het paasfeest. Tige welkom bij Deze Kleerste Klank.
Met vandaag weer een korte viering zoals op woensdagochtend bij Nijkleester. Met teksten, liederen, muziek en bezinning.
Elke woensdagmorgen is er in de kerk van Jorvert weer een verrassende pelgrimage van hoofd en hart, van lichaam en ziel.
Dankjewel dat je luistert naar deze Kleersterklank en voor je verbinding met Nijk Kleerster. Mijn naam is Hinne Wagenaar. Ik ben als predikant verbonden aan Nijk Kleerster en woon op Klooster Westerhoes als kloosterling. Klooster Westerhoes werd geopend tijdens het Pinksterfeest van 2023. Sinds die tijd woon ik op Westerhoes en is mijn leven en werken nogal veranderd.
Heel mooi. Maar sinds die tijd heb ik ook geen kans meer gezien om een kleesterklank te maken.
Ik hoop dat nu met een zekere regelmaat weer op te pakken.
Vandaag gaat het over Jezus die boos wordt wanneer hij in de tempel van Jeruzalem komt.
Met een zweep jaagt hij de handen ladende tempel, het heiligdom van God uit.
Hij steekt zijn woede niet onder banken of stoelen. De vraag voor ons vandaag is hoe wij omgaan met onze eigen boosheid.
Wanneer laten we die toe?
Wanneer kunnen we spreken van heilige woede? Nogmaals van harte welkom.
Ik zit nu in de kapel van klooster Westerhoes om deze opname te maken. De lichten branden hier. De paaskaars die ons verbindt met Christus. Het kleestervuur dat ons verbindt met kloosters uit het verleden en het heden. En de kaars van verbinding die ons verbindt met onze gemeenschap, met onze liefsten en met jou.
We luisteren nu eerst naar een gezongen groet.
[00:02:59] Speaker B: Gegroet jij, jij. Gegroet jij, jij die om liefde komt en ligt.
Vergoed, ee, ee, ee, ee, omwille goods, vergeert, vergoed. Vergoed, ee, ee, ee, ee, omwille goods, vergeert, vergoed.
[00:03:57] Speaker A: We lezen psalm 84 in de versie van Huub Oosterhuis, 150 psalmen vrij. Een psalm over de tempel, over het huis van God. Dat prachthuis dat daar staat op groene heuvel, wijd gevleugelde schaduwrijke verandas, Hoge ramen, diepe kamers. Dat huis van jou waar alles welkom is, waar alles woont. De mussen mogen mee aan tafel. De zwaluw vlecht haar nest onder de goot. Ik ben een van haar jongen. Onrustig is mijn hart. Onstuimig heb ik naar deze plek verlangd.
Mensen waar ook geboren weten niet wat hen drijft, gaan op reis naar jou toe, dwars door leegland, wateren over, zwarte, door wouden, over de bergkam, over de top, blindelinks gaan ze. En dan op een dag, daar staan ze. Mogen wij hier zijn? Je mag.
Slaan ze hun tenten op tussen jouw sedes, onder jouw eiken, liggen languit in hoog wuivend gras, verzaligd.
Liever één dag vlak bij jou, dan duizend ver van je weg. Liever één, dan duizend ver van je weg.
Bela Shranar, take, O take me as I am.
[00:06:39] Speaker B: ZANG EN MUZIEK ZANG EN MUZIEK Zij veruit wie ik zal zijn. Ver uw zieken op mensen en leven in mij.
[00:08:01] Speaker A: Lezing uit het Evangelie van Johannes, hoofdstuk 2, vers 13 tot 17, in het Nederlands en in het Fries. Kort voor het Joodse Pesachfeest reisde Jezus naar Jeruzalem. Daar trof hij op het tempelplein de handelaren in runderen, schapen en duiven aan.
en de geldwisselaars die daar altijd zaten. Hij maakte een zweep van touw en joeg ze allemaal de tempel uit, met hun schapen en runderen. Hij smeed het geld van de wisselaars op de grond, gooide hun tafels omver en riep tegen de duivenverkopers, Weg ermee! Jullie maken de markt van het huis van mijn vader. Zijn leerlingen dachten aan wat er geschreven staat.
De hartstocht voor uw huis zal mij verteren. Doet het hast aan het Joodske peerskefeest daar weer, ging Jezus op naar Jeruzalem. Daar trof er in de tempel de leeuwen, die het kei en schiep en dooien verhandelen, en de jiltwikselers die het herstierten. Hij maken een swiepe van uit zijn touw en jagen ze alle keer uit de tempelwaai, met de schiep en de kei. En van de jiltwikselers regen er de muntstikken van de tafeltjes en smeert die om. En tjene doeke pleursaaier, voet maar dat spul! Mijntje van mijn huidtehoes, je merk!
Het kaamt zijn leerlingen in het zin dat het beskruinsteert. Het ieverien van jouw hoes zil mij als een vuur vertarren. We zijn nu een moment stil ter bezinning en luisteren straks naar het lied Bless the Lord, My Soul. Je kunt zelf.
de opname stopzetten om zoveel mogelijk tijd te gebruiken die je nodig hebt.
[00:11:11] Speaker B: MUZIEK MUZIEK MUZIEK Blesse the Lord, my soul, and bless your Holy Name. Blesse the Lord, my soul, who leads me into life.
[00:13:50] Speaker A: Enkele woorden ter bezinning. Na de viering tijdens de koffie op die woensdagmorgen in Jorvert vroeg ik de deelnemers zich voor te stellen en de volgende vraag met één woord of één zinnetje te beantwoorden.
Wat is jouw prachthuis? De tempel waar je graag komt en tot jezelf komt en tot God? Dat hoeft geen gebouw te zijn, het kan ook een kamer zijn in je huis of een plek in de natuur of een plek in jezelf. Maar later, tijdens de kuier, was dit de vraag ter bezinning.
Een vraag die ook voor de hand ligt bij deze tekst. Waar maak jij je boos over? En hoe ga jij dan met je boosheid om? En als je je niet of nooit boos maakt, hoe krijg je dat voor elkaar? Jezus was boos omdat hij zag dat de tempel werd misbruikt voor financieel gewin. De armen werden daar het slachtoffer van. Jezus wilde dat de tempel een plek zou zijn waar iedereen vrij zou kunnen zijn, waar iedereen dicht bij zichzelf en dicht bij God zou kunnen zijn. Mogen wij hier zijn? Je mag.
Maar het feit dat Jezus woedend was en de zweep gebruikte, vormt voor ons geen vrij brief om boosheid te uiten of geweld te gebruiken. Jezus was ook in zijn verdere leven eerder geweldloos en ingetogen. Natuurlijk worden wij op zijn tijd boos. Boos om wat mensen elkaar aandoen, om wat we de aarde aandoen, om oorlog en geweld, om ons eigen tekort. Maar de wereld is er niet mee geholpen dat er dan nog meer woede aan wordt toegevoegd. En aan de andere kant, het is niet goed om onze woede in te slikken. Dan slaat die woede naar binnen en lopen we de kans om depressief te worden.
Daar is ook niemand mee geholpen en wij zelf ook niet. Het kan immers enorm opluchten om onze boosheid te uiten om onze energie te laten stromen. De vraag is nu aan jou ter bezinning. Waarmeek jij je boos om en hoe ga je met je boosheid om?
Misschien heb je tijd om hierover na te denken tijdens de muziek die nu volgt en je kunt deze opname natuurlijk altijd stopzetten om zoveel tijd te nemen als je zelf nodig hebt.
We luisteren naar muziek van Arvo Pärt, Da pacem domine, geef vrede heer, een stukken muziekstuk uit 2004. Gebed om vrede in een gewonde wereld.
[00:18:07] Speaker B: ZANG EN MUZIEK MUZIEK MUZIEK.
MUZIEK MUZIEK MUZIEK MUZIEK.
ZANG EN MUZIEK MUZIEK.
ZANG EN MUZIEK.
[00:23:22] Speaker A: We luisteren nu naar onze vader in het Fries, God van Vier en Hein is Heid. En wie weet zing je het mee of zing je het mee in je hart.
[00:23:40] Speaker B: God van Vier en Hein is Heid, dat wij heden en omdagen, De lucht staat aan ons weg, kom jouw eigen brengers namen. Ongevolgde naar jorden, lucht jouw liefde bieden namen. Bied jouw heerlucht op het vecht.
[00:24:25] Speaker A: ZANG EN MUZIEK.
[00:25:00] Speaker B: Uw verrijding, Uw afslag, Uw verlos, Uw vaderkneven. God van vieren, Uw stuif.
[00:25:46] Speaker A: We sluiten onze klisterklank nu af. Waar je ook bent, wat je ook doet, hoe je je vandaag ook voelt, wees gezegend.
en vervolg je weg in vreugde. Ontvang vrede van boven, bewaar die in je hart en draag het uit. Tot de einden der aarde, daar zal liefde zijn.
[00:26:31] Speaker B: Tot het uiterste, daar zal liefde zijn. Gaan. Gaan tot de heden draaien, tot de uiterste.
MUZIEK.